Paul Jansen, docent Frans en ontwikkelaar van een vernieuwende communicatieve taalmethode, vertelt in deze aflevering hoe hij traditionele lesmethodes losliet om zijn leerlingen écht beter Frans te leren spreken. Zijn aanpak is gebaseerd op inzichten uit de taalverwervingswetenschap en draait om begrijpelijke input, veel spreken, creativiteit en plezier. Hij laat zien dat leerlingen veel meer kunnen dan ze zelf vaak denken — als je het taalonderwijs maar slimmer inricht.

🧠 Taalverwerving begint met begrijpelijke input
Je leert een taal niet door woordjes en grammatica te stampen, maar door veel en begrijpelijk Frans te horen en te lezen — net zoals kinderen hun moedertaal leren.

🗣️ De focus ligt op luisteren en spreken vóór lezen en schrijven
In de beginfase draait alles om klanken herkennen, zinnen begrijpen en durven reageren. Lezen en schrijven komen pas later, wanneer er voldoende taalgevoel is opgebouwd.

🚀 Zelfvertrouwen groeit als leerlingen merken dat ze echt kunnen communiceren
Wanneer leerlingen merken dat ze zinnen kunnen maken en begrepen worden, groeit hun motivatie — en wordt Frans geen vak meer, maar een vaardigheid.

🎧 Vond je dit een interessante aflevering? Abonneer je dan op Tjipcast via je favoriete podcast-app of op YouTube, zodat je geen nieuwe aflevering mist.

💬 Heb je een vraag, gedachte of boekentip? Laat van je horen via Tjipcast.nl/vraag – ik hoor graag wat je bezighoudt!

Hieronder vind je nog een aantal interessante linkjes, bronnen en verwijzingen:

• De Dynamic Language Conference is dit jaar op 7 en 8 november in Eindhoven. Zie:
• Interessante en toegankelijke boeken over de theorie van taalverwerving en de toepassing in de praktijk zijn: Common Ground van Henshaw en Hawkins, While we’re on the topic van Vanpatten en TPRS with chinese characteristics van Waltz.
• Paul raadt de website van dynamic language learning ook aan om te raadplegen. Je vindt daar toegankelijke cursussen en een blog met allerlei ideeën:
• Het maken van een figuurtje samen met de klas is oorspronkelijk een idee van Ben Slavic. Hij noemde het een One Word Image.

Tot de volgende keer!